محسن پرویز: «زندگی پس از زندگی» حاصل توهمات تجربه‌گران نیست
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۷۱۰۹۴
به عنوان یک "فیزیولوژیست" که کار تخصصی‌اش در حوزه علوم اعصاب است و خودم دست کم دوبار تجربه مشابه داشته‌ام، عرض می‌کنم که آنچه در آن لحظات دیده می‌شود، چیزی فراتر از ماده و فعل و انفعالات سیستم عصبی است.
به گزارش مشرق، مجموعه «زندگی پس از زندگی» با اجرای عباس موزون یکی از ویژه‌برنامه‌های ماه مبارک رمضان سیما است که هر روز به مدت یک ساعت در لحظات ملکوتی نزدیک به افطار از تلویزیون پخش می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تجربه‌گران در این ویژه برنامه به بیان تجربیات خودشان از لحظاتی که در شرایط مرگ کلینیکی و یا خروج موقت روح از جسم قرار گرفته‌اند، می‌پردازند.
پخش این تجربیات منحصر به فرد که توجه طیف وسیعی از مخاطبان را برانگیخته است، به ایجاد بحث‌های دامنه‌داری در بین صاحب‌نظران منجر شده است که غالبا از منظری فلسفی-الهیاتی به ماجرا و روا یا ناروا بودن نشر این قبیل تجربیات پرداخته‌اند.
محسن پرویز اما از منظری فیزیولوژیکی به بحث ورود کرده و از تجربه مشابه خودش در این زمینه حرف زده است.
پرویز در صفحه شخصی‌اش درخصوص ویژه برنامه رمضانی "زندگی پس از زندگی" نوشت: باید به سازندگان این برنامه خوب تبریک گفت و البته مثل هر برنامه دیگری نقایصی هم دارد. همه آن‌ها که تجربه‌های مشابه (نزدیک به مرگ) داشته‌اند، می‌دانند که بیشتر آنچه در برنامه "زندگی پس از زندگی" گفته می‌شود، رخ نموده و حاصل توهمات تجربه‌گران نیست. (و البته این به معنای حجیّت داشتن فرمایشات تجربه‌گران نیست؛ چه بسا برخی برداشت‌ها و گفته‌ها قابل تشکیک باشد ولی اصل موضوع خدشه‌ناپذیر است.)
به عنوان یک "فیزیولوژیست" که کار تخصصی‌اش در حوزه علوم اعصاب است و خودم دست کم دوبار تجربه مشابه داشته‌ام، عرض می‌کنم که آنچه در آن لحظات دیده می‌شود، توهمات ذهنی نیست و چیزی فراتر از ماده و فعل و انفعالات سیستم عصبی است.
دانش بشری هنوز در توجیه ارتباط روح و دستگاه عصبی ناتوان است و روانپزشکان یا نورولوژیست‌ها یا نوروفیزیولوژیست‌هایی که ادعای دیگری دارند (غیر آنچه در این برنامه مطرح می‌شود) باید دلایل علمی مدعایشان را عرضه کنند.
دکتر محسن پرویز (متولد ۱۳۴۲) از نوزده‌سالگی و زمانی که به عنوان یک رزمنده در جبهه‌های دفاع مقدس حضور داشت، داستان‌نویسی را شروع کرد. او بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
«با پرستوهای مهاجر»، «عکسی در آیینه دلم»، «زائران دیار زخم»، «قاب عکس‌های روی دیوار»، «معلم خودمانی»، «بوی گل، بوی او»، «عبدالله»، «دیگر از پرستوها خبری نیست»، «یک روز در باغ زندگی» و «آن روز در کنار تو» از جمله آثار او هستند.
"زندگی پس از زندگی" ایام ماه مبارک رمضان هرشب ساعت ۱۸:۳۰ از شبکه چهار پخش می شود و تکرار آن نیز ساعت ۲۳:۴۰ همان روز و ۱۲ روز بعد پخش خواهد بود.
منبع: تسنیممنبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین ماه رمضان قیمت شبکه چهار زندگی پس از زندگی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت زندگی پس از زندگی تجربه گران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۷۱۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه ؛ از پرویز فنی‌زاده تا رضا عطاران
به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، در دهه پنجاه مهم‌ترین شمایل معلم پرویز فنی‌زاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلم‌های ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جاده‌های سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیت‌های معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلم‌هایی که معلم‌ها در آنان نقش محوری ایفا می‌کردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم به‌یادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنی‌زاده در فیلم «رگبار»)
به‌یادماندنی‌ترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمی‌داد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محله‌ای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهم‌ترین و محوری‌ترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه می‌دهد. اداره‌کردن کلاسی شلوغ با پسربچه‌هایی شیطان مهم‌ترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقه‌مندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانش‌آموزان، وارد فضایی عاطفی می‌شود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان می‌رسد. معمولا به انبوه تمثیل‌ها و استعاره‌ها در فیلم «رگبار» اشاره می‌شود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمی‌خواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموس‌ترین غریبه‌هایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنری‌اش آفریده است.
علی ناصری، معلم زیست‌شناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دهه‌ای که تعداد زیادی از شخصیت‌های سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و به‌یادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلم‌های سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و می‌کوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم به‌عنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستان‌ها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان به‌عنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوست‌داشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محله‌اش نمی‌رود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس می‌آید تا به عهدی که سال‌ها پیش با رفقا بسته‌اند وفادار باشد. بین شخصیت‌های فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگی‌اش از همه رفقا پایین‌تر است و ازدواج نکرده و راز علاقه‌اش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عرب‌نیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی به‌عنوان معلمی شریف بیشتر در یادها می‌ماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی می‌گیرد، مجبور می‌شود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بی‌فایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بی‌دست‌وپا، و شیطنت دختران دانش‌آموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری می‌شود. دختران دانش‌آموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک می‌بینند تا این دو مجرد میانسال را در روبه‌روی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.
منبع: همشهری آنلاین
جاده کندوان یک طرفه شد